- droczyć
- ngacmoj
Słownik Polsko-Albański. 2007.
droczyć
Look at other dictionaries:
droczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, droczyć sięczę się, droczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} dla zabawy robić komuś na przekór, drażnić się z kimś dla żartu; przekomarzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań się z nim droczyć! Droczyli się przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droczyć się — ndk VIb, droczyć sięczę się, droczyć sięczysz się, drocz się, droczyć sięczył się «żartując drażnić się, spierać się z kim; przekomarzać się» Droczy się z nią i przekomarza … Słownik języka polskiego
drażnić — ndk VIa, drażnićnię, drażnićnisz, drażnićnij, drażnićnił, drażnićniony 1. «działać na zmysły pobudzając je do reakcji; niepokoić, łechtać» Gryzący dym drażni nozdrza. Zapach jedzenia drażnił i pobudzał apetyt. ∆ farm. Środki drażniące «substancje … Słownik języka polskiego
дрочить — раздражать, пестовать, баловать, гладить , дрочиться упрямиться, буйствовать (о скотине) , дроча буйство скотины , дрочень м. неженка; перекормленная скотина , дрочена вид сдобных оладий , укр. дрочити, русск. цслав. дрочитися σοβεῖν, болг. дроча … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ceregiele — 1. Bez (żadnych, wszelkich itp.) ceregieli «bez skrupułów, nie oglądając się na nic, na nikogo; bez ceremonii»: (...) bez zbędnych ceregieli, nawet nie pozorując rewizji, maszerował prosto do skrytki, gdzie właściciele chowali dolary. A.… … Słownik frazeologiczny
stroić — 1. Stroić fanaberie, fochy, fumy; robić fochy «grymasić, dąsać się, droczyć się, zachowywać się kapryśnie»: Kaśka zaczęła stroić fochy, jakieś obrazy, zazdrości (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Stroić (sobie) kpiny, drwiny; stroić, robić (sobie)… … Słownik frazeologiczny
ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi … Słownik języka polskiego
certować się — ndk IV, certować siętuję się, certować siętujesz się, certować siętuj się, certować sięował się «wymawiać się nieszczerze od czegoś; robić ceregiele, ceremonie; droczyć się; cackać się» Certować się z podaniem ognia. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
droczenie się — n I rzecz. od droczyć się … Słownik języka polskiego
przekomarzać się — ndk I, przekomarzać sięam się, przekomarzać sięasz się, przekomarzać sięają się, przekomarzać sięaj się, przekomarzać sięał się «żartując drażnić się, spierać się z kimś, sprzeciwiać się komuś; droczyć się» Przekomarzać się z dziećmi.… … Słownik języka polskiego
stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… … Słownik języka polskiego
